අහස් ගැබ

නිදි වරව රෑ මැදියමේ නුඹ
තරු පොකුරු මල් පොපියවන්නී
සඳ කැළුම් මේඝයන් සැම හට
නවාතැන් පොළ සදා දෙන්නී
සිතින් නුඹ කප්පරක් දුක් විඳ
නෙතු කෙවෙනි අග බොඳ කරන්නී
මගේ මව මෙන් සියලු දුක් ගිනි
සදා කල්හිම ඉවසගන්නී......