පොත් සැණකෙලිය සහ බ්ලොග් අවකාශයේ මිතුරෝ

"ළමා...යි... BMICH එකේ පොත් ප්‍රදර්ශනේ බලන්න යන්නෙ කවුද.... කවද්ද.... "

බ්ලොග් අවකාශයේ මිතුරෝ ගෲප් එකේ දාපු මේ ස්ටේටස් එක මතකයි නේද. එදා මෙදාතුර ගෲප් එකේ වැඩිම කමෙන්ට් තිබ්බ ත්‍රෙඩ් එකත් ඒක උනා. බුදු අම්මෝ හයදාස් ගානක් කමෙන්ට්. තවත් ඒ ත්‍රෙඩ් එක දුවනවද කොහෙද.

ඉතිං කොහොම කොහොම හරි කට්ටිය ගහ මරාගෙන 18 වෙනිදා යමු කියලා තීරණයකට ආවනෙ.

කොහොම හරි 18 උදේ නිසූපා කෝල් කරලා උඹ කොහෙද බං කියනකොටත් මම බෝඩිමේ.

ඉක්මනට ලෑස්ති වෙලා කටුබැද්දට ගියා. සජිත් බම්බලපිටියට එනවා කියපු නිසා මොරටු පිටකොටුව බස් එකක යන්න මම හැදුවෙ. කොහොම හරි කලින් ආපු බස් එක පානදුරේ එකක්. බලපු හැටියට නම් හිස් සීට් තිබ්බෙ නෑ. මොකට හිටගෙන යනවද කියලා පිටිපස්සෙන් ආපු බස් එකට නැග්ගා.

ඇත්තටම හදිස්සියට බෝඩ් එක බැලුවෙ නෑ. 'ම'යන්නක් තිබ්බ වගේ මතකයි. මොරටුව කියලා මම හිතුවෙ.නැගලා වාඩිවෙලා ටිකට් ගත්තා බම්බලපිටියට.

හපෝ කොන්දොස්තර මහ කින්ඩිම කින්ඩි හිනාවක් දාලා කිව්වෙ නැතෑ මේක බම්බලපිටි යන්නෙ නෑ මහරගමට යන්නෙ කියලා. ඉතින් කාලා වරෙන්කො. මොරටු කියල හිතාගෙන මහරගම බස් එකකට නැගල තියෙන්නෙ.

දඩි බිඩි ගාලා අඟුලානෙන් බැහැලා වෙන බස් එකක ගිහින් බම්බලපිටියෙන් බැස්සා. සජිතුත් එක්ක එතනින් BMICH ආවා.

ආපු ගමන් නිසූපට කෝල් කරාම මේකි ඉන්න ඉසව්ව කිව්වා. යන්තම් ගේට්ටුවෙන් හම්බෙච්ච මැප් එකට පින්සිද්ධ වෙන්න එතෙන්ට ගියා. හප්පොච්චියේ ගියාට පස්සෙ කොහෙ හොයන්නද. සූ ගාලා සෙනඟ.

කොහොම කොහොම හරි මිනිස්සුන්ගෙ අස්සෙන් රිංගලා නිසූපව අල්ල ගත්තා. අනේ මේකි අර අහිංසක නංගිවත් රවට්ටගෙන එක්කන් ඇවිත් ලොකු බෑග් එකකුත් දීලා. ඇයි ඉතින් පොත් ටික කරගහගෙන යන්න කවුරුහරි එපැයි.

ඔන්න ටිකක් වෙලා කයියක් ගහගෙන ඉඳලා මායි සජිතුයි සන්හිඳ එකට ගියා.

මෙන්න නිසූපා කෝල් කරනවා ගොල්ඩ් ෆිෂ් උඹව හොයාගෙන එනවා සුදු ටී ෂර්ට් එකක් ඇඳලා කැප් එකකුයි දාලා ඉන්නෙ කියලා. සෙනඟ පීරලා බලද්දි මෙන්න මාළුවා පීනගෙන එනවා.

ඒ අස්සෙ සජිත් අහනවා ඔය මාළු විතරද ඉන්නෙ ඉස්සො දැල්ලො නැද්ද කියලා.

මාළුවත් එක්කත් එහෙ මෙහෙ පීනලා පොත් හෙවුවා. ඒ ඔක්කොමත් හරි මෙන්න මේකා යශෝධරාවත පොත බදාගෙන ඉන්නවා. දාලා යන්න බෑ කියලා. මොකද මන්දා.

ඊට පස්සෙ තමා ඉතුරු සෙට් එක හම්බ උනේ. ඉස්සෙල්ලාම මධුරංග හම්බ උනා. මධුරංග ස්ව කැමැත්තෙන්ම සජිත්ගෙ බයික් එකේ ටයර් එකක් වෙන්න ඉදිරිපත් වෙලා. බලන්ඩ ඉතින් අපේ දියුණුව පතන මිනිස්සු.

පස්සෙ චාපා නංගි, ශිරෝශි, මාධව, හිරු එළිය ලියන මල්ලි, සිරී කොළුවා කට්ටියත් හම්බුනා. අනේ කට්ටිය තව හිටියා. කතා කරන්න බැරි උනා.

ටික වෙලාවක් කට්ටිය එක්ක වල්පල් දොඩව දොඩව හිටියා. අපි කොයි තරම් අනිත් උන්ට ඇණයක් උනාද කිව්වොත් එතන බුක් ස්ටෝල් එකෙන් අපිව එලෙව්වත් එක්ක.

ටික වෙලාවකින් මායි සජිතුයි ගොඩගේ එකට ගියා.

ඒකෙන් එළියට එනකොට මිනිස්සු යන පාරෙ පඩිපෙලක පුරුදු මූණු ටිකක්. හපොයි මුන් ටික මොක්කුද වගේ එතන ලැගගෙන. අපිටත් මොකෝ. අපිත් ලැග්ගා එතනින්ම. පොටෝ ෂූට් එකකටත් මූණ දුන්නා ඉතින්.

තව පොත් ලිස්ට් එකේ ගත්තෙ නැති පොත් ගොඩක් තිබ්බ නිසාත් තව වැඩ වගයක් දාගත්තු නිසාත් ඉක්මනට උඹලගෙන් සමුගන්න උනා. මාළුවාගේ නිමක් නැති මඩ ප්‍රහාර වලින් බේරිලා ආයෙත් පොත් හොයන්න ගියා.

විජේසූරිය එකේ මහා සෙනඟ ගොඩ අස්සෙ මෙන්න දැකලා පුරුදු මූණක්. ජීවිතේ මල් ලියන දිල් අක්කා. එයාව ඇත්තටම දැකලා නොතිබ්බත් මූණු පොත නිසා දැක්ක ගමන් අඳුර ගත්තා.

දිල් අක්කා සෝරෝ, ජේඩී සහ වැප් ආවා කියල කිව්වට මම දැක්කෙ නම් නෑ. 26 යනවා කියලා පෙරලි පෙරලි අඬපු සෝරෝ මොකට 18 ආවද මන්දා.

අම්මෝ උස්සගන්නත් බැරි තරම් පොත් කන්දකුත් එකතු කරගෙන අපි එන්න පිටත් උනා. ඔය උඩ පින්තූරෙ දාලා තියෙන්නෙ මම ගත්තු පොත් තමා. තව පොත් දෙකක් අඩුයි. සජිත් අරන් ගියා.

ඉතින් වචන වලින් අඳුන ගත්තු පිරිසක් හැබෑවටම දකින එකත් හරිම සුන්දර අත්දැකීමක්. ඒ අත්දැකීම උඹලා නිසා මම වින්දා. කවදාවත් මේ දවස නම් මතකයෙන් මැකෙන එකක් නෑ.