ආයුබෝවන් හිරෝෂිමා

හිරෝෂිමා... වචනය ඇසෙද්දිත් අපට නිරායාසයෙන්ම සිහිපත් වන්නේ පරමාණු බෝම්බයයි. විද්‍යාත්මක දැනුම මනුෂ්‍යත්වයට එරෙහිව යොදාගත් මුල්ම අවස්ථාව ලෙස, හිරෝෂිමාව විනාශ කිරීම සඳහා පරමාණු බෝම්බය යොදාගැනීමේ සිද්ධිය ලෝක ඉතිහාසයට එක් වෙයි.

1945 අගෝස්තු 06 වැනිදා හිරෝෂිමාවට එල්ල කරනු ලැබූ බෝම්බය එක් ක්ෂණයකින් මිනිසුන් දහස් ගණනක් මරා දැමීය. තවත් දහස් ගණනකට දරුණු තුවාල ඇති කළේය. මිනිසුන් මිලියන කාලකට නිවෙස් උන් හිටි තැන් අහිමි කළේය. කොටින්ම දියුණුවේ හිණි පෙත්තේ වැජඹුණු සාමකාමී ජනාකීර්ණ නගරයක් අමු සොහොනක් බවට පත් කළේය.

"ආයුබෝවන් හිරෝෂිමා" යනු "Hiroshima Doctor" කෘතියේ සිංහල පරිවර්ථනයයි. මෙය ඉන්ද්‍රාණි කරුණාරත්න මහත්මියගේ පරිවර්ථනයකි. පරමාණු බෝම්බයෙන් ලද තුවාල වලින් ඔත්පලව ඇඳ මත වැතිර සිටින අවධියේ 'මිචිහිකෝ හචියා' නමැති ජපන් ජාතික වෛද්‍යවරයෙකු විසින් ලියන ලද දිනපොතක ඇතුලත් සත්‍ය කරුණු ආශ්‍රයෙන් මෙම පොත ලියා ඇත.

බෝම්බය පිපිරුණු අවස්ථාවේ ඔහු ලැබූ අත්දැකීම් පමණක් නොව, වෛද්‍යවරයෙකු ලෙස බෝම්බයෙන් මරණීය තුවාල ලද්දන් හට ප්‍රතිකාර කිරීමෙන් ඔහු ලද අත්දැකීම්ද ඉතා සියුම් ලෙස මෙහි සටහන් කර ඇත.

න්‍යෂ්ටික අවි තාක්ෂණයෙන් මනුෂ්‍ය සංහතියේ පැවැත්මට එල්ල වන අභියෝගය පිළිබඳ ලොව ඇති ප්‍රභලම සාක්ෂිය හිරෝෂිමාවයි. බෝම්බයෙන් දිවි ගලවාගන්නට වාසනාවන්ත වූවද එහි කම්පනයෙන් හා තුවාල වලින් අත්මිදෙන්නට බොහොමයක් දෙනා සමත් නොවූහ.

තමන්ගේ ශරීරයේ වේදනාවන් අමතක කර, වෛද්‍යවරයෙකු ලෙස රෝහල සතු ඉතාම සීමිත සම්පත් ප්‍රයෝජනයට ගනිමින් ඔහු රෝගීන්ට ප්‍රතිකාර කළ අයුරු නම් ප්‍රශංසාවට ලක්විය යුතුය.

පරමාණු බෝම්බය නිසා මෙහි මිනිසුන් අත්විඳි කෲරත්වය නම් අමතක කළ නොහැක්කේය. බෝම්බයේ ප්‍රබලත්වය කොතරම්ද යත් පිපිරුම් මධ්‍ය ලක්ෂ්‍යය හා මීටර් 500 දුර අතර ගොඩනැගිලි ආදියෙන් ආවරණ රහිතව සිටි අය ඒ මොහොතේම මිය ගියහ. මධ්‍ය ලක්ෂ්‍යයේ සිට මීටර් 3000ක දුරින් සිටි සියල්ලෝම දරුණු පිලිස්සුම් තුවාල හෝ විකිරණ වලට නිරාවරණය වීම නිසා විවිධ රෝගාබාධයන්ට ගොදුරු වූහ.



කතුවරයා බෝම්බය පිපිරීමෙන් පසු තත්වය මෙසේ විස්තර කරයි.

"අවට එහෙම් පිටින්ම ගිනිජාලාවක් බවට පත්විය. සුළි සුළඟක් හමා ගියේ ගින්න වඩ වඩාත් පතුරවමිනි. ගං දිය බියකරු ලෙස පැසෙන්නටත් ඉවුරු බිඳ දමන්නටත් උත්සාහ කරමින් ගින්න බුර බුරා නැගෙන්නට පටන් ගති. ගං දිය කැලති කැලතී දැවැන්ත රැළි සෑදුවේය. සුළඟට වැනෙමින් නරකාදියේ ගිනිගොඩවල් මෙන් පුපුරු ගසමින් දැවුණු දැවැන්ත ගස් බිම වැටුණේ අවට එකම ගිනිජාලාවක් කරන්නටය. උණුසුම දරාගත නොහැකි තරම් ඉහළ ගියේය. ගින්නෙන් බේරී ගන්නට ගං ඉවුරේ පොදිකමින් සිටි මිනිස්සු යා යුතු තැනක් නොදැන පහතින් පැසෙන ගං දියට පැන්නෝය. දහස් ගණනක් මළවුන් අතරට ගියේ ඒ අයුරිනි."

දින පොතකින් ගත් කරුණු වුවද කතුවරයා පාඨකයාගේ සිතේ අදාල සිදුවීම් සජීවීව මැවෙන ආකාරයට ඉදිරිපත් කර ඇති අයුරු නම් අපූරුය. එහෙත් ඒ රස විඳීමට යටින් ඇති කටුක සත්‍යය අවබෝධ වන විට නම් හිත කීරි ගැසී යයි. මේ අකුරු මතින් ඔප්පු කර ඇත්තේ මේ පොළව මතම සිටි තවත් මිනිසුන් පිරිසක් අමු අමුවේ පිච්චෙමින් ලද වේදනාවෙන් බිඳක් පමණි.

හිරෝෂිමාව බිමට සමතලා කළ බව ඇත්තය. එහෙත් එහි මිනිසුන්ගේ ආත්ම ශක්තිය පරමාණු බෝම්බ දහසකින්වත් විනාශ කළ නොහැකි බව මෙම නවකතාව සාක්ෂි දරයි.