ක්‍රස්ටේෂියාවෙකුගේ ප්‍රේමය

පරම්පරා ප්‍රත්‍යාවර්ථනයක
නැවතුණ
හයිඩ්‍රාවෙකුගෙ හිත හදන්න
ක්‍රස්ටේෂියාවෙකුට කවදාවත්
පුළුවන් වෙන එකක් නෑ..
අපි නොදන්නවයැ
ඇඩම්සියයි
තාපස කකුළුවයි ගැන..

මේකත් ඒ ලෙවල් කාලෙ පාඩම් කරනකොට ලියපු කවියක්. පුලුවන් විදිහට තේරුමත් දාන්නම්. නැත්තන් මඤ්ඤමේ උපරිමේ නේ..

හයිඩ්‍රාවන් අයත් වෙන්නෙත් මුහුදු මල්, බුහුබාවන්, ජෙලි ෆිෂ්ලා අයත් වෙන සිලින්ටරේටා සත්ව කොට්ඨාශයට. හයිඩ්‍රාවන් සිය ජීවිත කාලය තුළම පරම්පරා ප්‍රත්‍යාවර්ථනයට ලක් වෙනවා. ඒ කියන්නේ මොවුන්ගේ අංකුරයකින් නැවත් හයිඩ්‍රාවෙක් ඇති වෙනවා. නැවත ඒ හයිඩ්‍රාගේ අංකුරයකින් තවත් හයිඩ්‍රාවෙක් ඇති වෙනවා. මේක චක්‍රයක්. මේ පරම්පරා ප්‍රත්‍යාවර්ථනයේ හිරවෙච්ච හයිඩ්‍රාවෙක්ට ප්‍රේමයක් ගැන හිතන්න නිදහසක් තියෙනවද.

ඇඩම්සියා කියන්නෙත් හයිඩ්‍රා වගේ මුහුදු මලක්. මලක් වගේම තමා ඒත් පණ තියෙනවා. උන්ගේ දහස් ගාණක් තියෙන කෙඳි වගේ අඬු අතරට පීනගෙන එන පුංචි මාළු හා කුඩා ප්‍රාණීන් තමා මුන්ගෙ ආහාරය වෙන්නෙ. උන්ට කෑම ළඟට එනකල්ම ඉන්න වෙනවා පීනන්න බැරි නිසා.

ක්‍රස්ටේෂියාවන් කියන්නෙ ඉස්සො, කකුළුවො, පොකිරිස්සො අයත් වෙන සත්ව කොට්ඨාශය. තාපස කකුළුවා කියන්නෙ මේ වගේ ක්‍රස්ටේෂියාවෙක්ට.

මුගේ තියෙන විශේෂත්වය තමයි උගේ පිටේ තියෙන කටුව උඩ අර ඇඩම්සියාව තියාගෙන ඉන්න එක. ඒකෙන් උන් දෙන්නටම ප්‍රයෝජනයක් තියෙනවා. ඇඩම්සියාට ඉන්න තැනක් ලැබෙනවා. ඇඩම්සියා නිසා එතෙන්ට ඇදිලා එන කුඩා මාළුන්ව තාපස කකුළුවාට ආහාරයට ගන්න පුලුවන් වෙනවා.

දෙන්නට දෙන්න සහයෝගයෙන් ජීවත් වෙනවා තමා. ඒත් අලිංගික ප්‍රජනනයෙන් තමන්ගෙ වර්ගයා බෝ කරන ඇඩම්සියාගෙ හිතේ ප්‍රේමයක් ඇති කරවන්න කවදාවත් ක්‍රස්ටේෂියාවෙක්ට පුළුවන් වෙයිද?