කණපිට විලාසිතා

පහුගිය දවසක ගමේ යන්න කොටුවෙන් බස් එකට නැග්ගෙ සජිතුත් එක්කමයි. බස් එක පිටත් වෙන්න ටිකක් වෙලා තිබුණා. වාඩි වෙලා ඔහේ වල්පල් කියෝ කියෝ ඉන්න කොට තමයි දැක්කෙ සජිත්ගෙ ටී ෂර්ට් එකේ වෙනසක් තියෙනව නේද කියලා.

බලද්දි මෙන්න ටී ෂර්ට් එක කණපිට ඇඳගෙන ඇවිත්. කලබලේට දැකල නෑ. බස් එක පිටත් වෙන්න තව වෙලාව තිබ්බ නිසා ඉක්මනට වොෂ් රූම් එකකට ගිහින් හොඳපිට ඇඳගෙන ආවා. එයාටම තනියෙන් හිනා.

"හයියෝ ඒක තමා මම අද උදේ ට්‍රේන් එකේ එද්දි කෙල්ලො ටිකක් උවමනාවෙන් මා දිහා බැලුවෙ. ෂිහ් මාත් හොඳට හිනාවෙලා ෆිට් එකේ ආවා. නොදකින් මුං බලන්න ඇත්තෙ මේ යකා කණපිට ඇඳලා කියලා හිනා වෙවී වෙන්න ඇති.ඒ මදිවට හොඳට කර පිටුපස්සෙ ටැග් එකත් පේනවා. ලැජ්ජාවෙ පණ යනවා."

එයා ඔහොම කියද්දි මට මතක් උනේ එක පාරක් අපෙ තාත්තට වෙච්ච වැඩක්. අපේ තාත්තා සාමාන්‍යයෙන් අඳින්නෙ සාක්කුවක් තියෙන ටී ෂර්ට්.

එක දවසක් තාත්තා කලබලේට ටී ෂර්ට් එකක් ඇඳගෙන කඩේකට ගිහින් බඩු වගයක් ගන්න. කඩේට දීපු සල්ලි වල ඉතුරු සල්ලි සාක්කුවට දානව දානව දැමෙන්නෙ නැතිලු. තාත්තා බලලා මොකද මේ සාක්කුව නැත්තෙ කියලා. එතකොට තමා කල්පනා වෙලා තියෙන්නෙ කණපිටනෙ මේ ඇඳගෙන ඇවිත් තියෙන්නෙ කියලා. දණි පනි ගාලා කඩෙන් එළියට පැනලා තාත්තා ලැජ්ජාව බේර ගන්න.

ඇයි හත් දෙයියනේ ඔහොම වැඩක් මටත් උනානෙ. ඕ ලෙවල් වලට පන්ති යන කාලෙ වෙච්ච වැඩක්. එදා පන්තියට යන්න කොහොම හරි මට පරක්කුත් වෙලා තිබුණෙ. ඉක්මනට පාරට ගිහින් බස් එකටත් නැග්ගට පස්සෙයි දැක්කෙ ඇඳගෙන ආපු සාය කණපිටයි ඇඳගෙන ඇවිත් තියෙන්නෙ කියලා. ඉතින් ආයෙ යන්නයැ. ඒකෙ හොඳපිටයි කණපිටයි වැඩිය පාට වෙනසක් නෑ. ඒත් අර මැහුම් එහෙම හොඳට පේනවා. ඉඳගන්න සීට් හිස් තිබුණෙත් නෑ. වැඩිය කට්ටිය හිටගෙන හිටියෙත් නැති නිසා මාව හොඳට නෝට්.

මම ඔන්න ඔහෙ කමක් නෑ, කවුරුවත් දකින එකක් නෑ කියලා හිත හදාගන්න හදනකොටම "දුව, ඔයා සාය කණපිට ඇඳගෙන ඇවිත්" කියලා කිව්වෙ නැද්ද ඒ ළඟ වාඩිවෙලා හිටපු ඇන්ටි කෙනෙක්. හපොයි. මොනා කරන්නද. මම නිකං ඒ වෙලාවෙ දැක්කා වගේ "අයියෝ ඔවුමයි" කියලා අහක බලාගෙන ආවා මගෙ නෙමෙයි වගේ.

ඉස්සර කණපිට ඇඳුමක් ඇන්දොත් අපි කියන දෙයක් තමා, ඔන්න අලුත් ඇඳුමක් හම්බෙන්නයි යන්නෙ කියලා. කොයි තරම් කණපිට ඇඳලා චාටර් උනත් කවදාවත් ඒ කියමන නම් ඇත්ත උනේ නෑ.

ඉතින්, දැන් ඔය හිනා වෙන්නෙ කවදාවත් කණපිට ඇඳුමක් ඇඳන් ගියෙ නෑ වගේ නේද. ජීවිතේ එක පාරක් හරි විඳලා ඇති නේද එහෙම චාටර් වීම්. හා හා ලැජ්ජාව පසෙකලා ලියමු බලන්න එහෙම අත්දැකීම්.