කැඩෙන්නම ගිය මගේ ආදරේ..

"කොච්චර උනත් ඒ නංගි පව්. මට මාර දුකයි. එයා නාස්ති වෙනවා."

දත් මිටි කකා මේ වචන මම අහගෙන හිටියෙ මගේම කොල්ල වෙන කෙල්ලෙක් ගැන කතා කරද්දි. ඇයි දෙයියනේ මොන කෙල්ලද කැමති තමන්ගෙ කොල්ලා ඕනෙවට වැඩිය වෙන කෙල්ලෙක් ගැන කතා කරද්දි.

සති ගානක් තිස්සෙ මේක මට මානසික වදයක් වෙලා තිබුණෙ.

සජිත් මේ කතා කරන්නෙ එයාට දුරින් නෑදෑ වෙන නංගි කෙනෙක් ගැන. උසස් පෙළ පන්ති වල එයා ඉන්නෙ. අපි එයාට මධූ කියමුකො.

මධූ හුඟක් පෝසත් පවුලක එකම දරුවා. පුංචි කාලෙ ඉඳලම සැප සම්පත් වල අඩුවක් නොතිබුණු ඈට දකින දකින ඕනෙම දෙයක් දෙමව්පියො අරන් දුන්නා. ඒ හින්දමද කොහෙද මධූට එයා අවට දේවල් ගැන හිතුණෙ අත පොවන තත්පරෙන් ලබාගන්න පුලුවන් දේවල් විදිහට.

සජිතුයි මධුයි පුංචි කාලෙ ඉඳන් එකට හැදුණු අය නෙමෙයි. ඒත් ටික කාලෙක ඉඳන් මධූලා සජිත්ලගෙ ගෙදර යනවා එනවා. සති අන්තෙට හිටපු ගමන් දෙගොල්ලො ගමන් බිමන් යනවා. මේ දේවල් හින්දා වෙන්න ඇති සජිතුයි මධුයි ටික ටික ළං උනා. ඒත් ඔය හැම දෙයක් ගැනම සජිත් මා එක්ක කියනවා.

සජිත් නරක කෙනෙක් නෙමෙයි. ඒත් එයත් පවුලෙ එකම දරුවා. හැමතිස්සෙම එයාට සහෝදර සහෝදරියන්ගෙ අඩුව ජීවිතේ තිබුණා. මධූ මොන හැඟීමකින් එයාට ළං උනත් සජිත්ට එයාව දැනුනෙ අලුතෙන් ජීවිතේට හම්බුණු සහෝදරියක් විදිහට. ඒක සජිත්ට අලුත් අත්දැකීමක් වෙන්න ඇති.

මධූට කොල්ලෙක් එක්ක සම්බන්ධයක් තිබුණා. දෙන්නා අතර නිතරම රණ්ඩු. එයාගෙ හිත දුක් වෙච්ච වෙලාවට අවුල් වෙච්ච වෙලාවට දුක කියන්න තෝරගෙන හිටියෙ සජිත්ව. මුලින් මුලින් මටත් ඒක ගානක් ගියේ නෑ. ඒත් මහ රෑත් සජිත්ගෙ ෆෝන් එක කෝල් වෙයිටින් වෙද්දියි මට මේ ප්‍රශ්නෙ බරක් පතලක් දැනෙන්න ගත්තෙ.

මධූ පොඩි දේටත් සජිත්ගෙ උදව් බලාපොරොත්තු වෙනවා. සජිත් මධූ ගැන වද වෙනවා. එයා නරක් වෙයි කියලා මාත් එක්ක දුක් වෙනවා.

අයියා කෙනෙක්ගෙ නංගි කෙනෙක්ගෙ සහෝදර ප්‍රේමයක් කියන්නෙ අරුමයක් නෙමෙයි මට. ඒත් පුංචි කෙල්ලෙක්ගෙ හුරතලයක් ගාව මගේ කොල්ලගෙ හිත හෙලවෙනවදෝ කියන බය මට තිබුණා. ඔව් මම දැඩි ඉරිසියාවකින් පෙළුණා.

මධූ සජිත් එක්ක එයාගෙ ජීවිතේ පෞද්ගලික ප්‍රශ්න ගැන කියන එක මට වැඩිය ඉවසගන්න පුලුවන් උනේ නෑ. එයා නංගි කෙනෙක්ගෙ සීමාව ඉක්මවාගෙන යනවා කියන එක මට දැනීගෙන ආවා.

මධූ නිසා කවදාවත් නොතිබිච්ච ප්‍රශ්න අපි අතරට ආවා. මම නූගත් ගෑණියෙක් වගේ රණ්ඩු කරා. දවස් ගණන් තරහ වෙලා හිටියා. එයා අහන්නෙම එයාට මධූව සහෝදරියක් වගේ දැනෙනවා නම් එතන තියෙන ප්‍රශ්නෙ මොකද්ද කියලා.

ඒත් තමන්ගෙම සහෝදරයෙක් එක්ක උනත් පැය ගණන් කතා කරද්දි, මාත් එක්ක එයා ගැන කියලා දුක් වෙද්දි ඔහුගෙම පෙම්වතිය විදිහට මගේ හිත නොරිදී තියේවිද? එයාගෙ අවධානය මගෙන් ඈතට යද්දි මට බයක් නොදැනී තියේවිද?

මම වැරදියි කියලා මේක බලන අයට හිතෙනවා ඇති. ඒත් හිත ඇතුලෙ මාව පෙළන මේ ප්‍රශ්නය මට මානසික වධයක් වෙලා තිබුණෙ.

මේ හැම දෙයක්ම සිද්ද වෙනකොට මට තේරීගෙන ආවා මට වගේම සජිත්ටත් මධූව මානසික වධයක් බවට පත් වෙලා කියලා. සජිත් මධූට කතා නොකර හිටියත් එක දිගට මිස් කෝල් විස්සක් විතර මධූ දෙනවා. මැසේජ් දහයක් විතර එවනවා.

මෙහෙම වෙද්දි මට තේරුණා මමත් සජිත්ට චෝදනා කර කර කරච්චලයක් උනා මිසක් එයාට අස්වැසිල්ලක් වෙන්න ඕනෙ වෙලාවෙදි ළඟින් හිටියෙ නෑ නේද කියලා. මට කොහෙවත් ඉන්න කෙනෙක් නිසා මගෙ ආදරේ නැති කර ගන්න ඕනෙ උනේ නෑ.

ඉතින් මම සෑහෙන්න හිතලා තීරණයක් ගත්තා මධූට කතා කරනවා කියලා. ඒත් එයාට මට බනින්න බෑ. මොකද එයා සජිත්ගෙ නෑදෑයෙක්. අනිත් එක එයා දැනුවත්ව සජිත්ව මගෙන් ඈත් කරන්න හැදුවෙ නෑ.

ඒ නිසා මම මධූ එක්ක සහෝදරියක් විදිහට කතා කරා. මුලින් නම් එයා බයෙන් මා එක්ක කතා කරේ මම බනීවි කියලා. ඒත් මම එයාට කිව්වා සජිත්ගෙ අනුදැනුම ඇතුව මම කතා කරන්නෙ. සජිත්ට ඕනෙ මම ඔයාට ළං වෙනවටයි කියලා. ටික ටික එයාගෙ ප්‍රශ්න මට කියන විදිහට මම විශ්වාසෙ ඇති කර ගත්තා.

මම එයාට පැහැදිලිව කිව්වා "අයියා එක්ක ඔයා කතා කරන එක මට ප්‍රශ්නයක් නෙමෙයි නංගි. අයියා හැම දේම මට කියනවා. ඒත් ගෑණු ළමයෙක්ට පිරිමි ළමයෙක්ට ප්‍රශ්නයක් කියන්න පුළුවන් සීමාවක් තියෙනවනෙ. ඒ නිසා ඔයාගෙම අක්ක කෙනෙක් විදිහට මට ඕනෙම ප්‍රශ්නෙකදි කතා කරන්න" කියලා. එයත් ඒ දේ පිළිගත්තා.

මෙතෙන්දි මම කපටි කමෙන් මධූව ටික ටික සජිත්ගෙන් ඈත් කරා කිව්වොත් ඒක වැරැද්දක් නෑ. ඒත් මම ඒ හැම දෙයක්ම කරේ මගෙ ආදරේ රැකගන්න.

මධූ සජිත්ට ඉස්සර තරම් දැන් කතා කරන්නෙ නෑ. සජිත්ගෙත් අවුලක් නෑ මධූගෙ සහෝදරකම නැති නොවුණු නිසා. එයාට ජීවිතේ අඩුවක් වෙලා තිබ්බ සහෝදරකම ලැබේවි ඉස්සරහටත්.

මධූ දැන් ඕනෙම ප්‍රශ්නෙකදි මට කතා කරන්නෙ. අක්ක කෙනෙක් වගේ මම එයාට හරි වැරැද්ද කියලා දෙනවා.

ඉස්කෝලෙ යන පොඩි කෙල්ලන්ගෙ හිත් බොළඳයි. ඒත් ඒවා තේරුම් ගන්න අමාරු නෑ. ඒ හින්දා නරකට යොමු වෙනකොට ගලවගන්නත් ලේසියි. මධූ හුඟක් වෙලාවට අපි අතරට එන්න ඇත්තෙ නොදැනුවත් කම නිසා වෙන්න ඇති.

මොනදේ උනත් කැඩෙන්නම ගිය අපේ ආදරේ රැකගන්න පුළුවන් වෙච්ච එක ගැන නම් මගෙ හිතේ පුංචි ආඩම්බරයක් නැතුව නෙමෙයි.