ඇඩ්ඩිංගේ කෝල් ඇඩ් එක

ගීතික අයියා කියන්නෙ අපේ මාමගෙ ලොකු පුතා. මෙයා ගැන හොඳම නිර්වචනය දෙනවා නම් ඇඩ් දැමීම මුළු ජීවිතයේ එකම අරමුණ කරගත්තු කෙනෙක්. ඒ නිසා අපි ආදරේට ඇඩ්ඩිං කියලා කිව්වෙ.

මිනිහා සපත්තු දෙක දැම්මත් මූණ පේන තරමට පොලිෂ් කරලා දාන්නෙ. ෂර්ට් එකේ එක රැල්ලක් නෑ. කොණ්ඩෙ මුදු මුදු හදාගෙන ඉන්නෙ. ගමනක් යනකොට දාඩිය ගඳ පරයා යන්න සෙන්ට් නානවා. හික්ස්. එතකොට එයා දන්නෙ නෑ ඔය ගඳයි සුවඳයි දෙක එකතු වෙලා කුණු බිත්තර ගඳක් එනවා කියලා. කිව්වත් ඕකා ගණන් ගන්නවයැ.

ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ කෙල්ලන්ට ඇඩ් දදා හිටියා මිසක් ඉගෙන ගැනීමක් තිබ්බෙම නෑ. බොහොම මහන්සි වෙලා ඒ ලෙවල් වලට ලයිට් කණු තුනක්ම හිටෙව්වා.

මැට්ටා කියලා මරන්නයැ. මාමා කොහොමහරි අඳුරන කෙනෙක්ගෙ මාර්ගෙන් ප්‍රයිවට් කම්පැණි එකක ජොබ් එකක් හොයලා දුන්නා. ඒකෙන් මහා ලොකු ගානක් නොලැබුණත් යන්තම් සෝබනේ මේන්ටේන් කරන්න පුලුවන් සැලකිය යුතු පඩියක් හම්බුණා.

ගිය මාසෙ පඩියෙන් ඇඩ්ඩිං අලුත් ෆෝන් එකක් අරගෙන. බොරු කියන්නෙ මොකටද. ෆෝන් එක නම් ලස්සනයි චයිනීස් උනත්. මුගෙ වැඩේ වැඩක් තිබුණත් නැතත් ෆෝන් එක එලියට අරගෙන වැඩ දාන එක තමා.

එක දවසක් කලබලෙන් මේකා මට කෝල් කරනවා.

ඇඩ්ඩිං: මේ ඕයි නංගි, මට හරියටම තව පැය බාගෙකින් කෝල් එකක් දෙනවකො.

මම: මොකටද?

ඇඩ්ඩිං: තමුසෙට ඒකෙ වගක් ඕනෙ නෑනෙ. කෝල් කරනවකො.

පස්සෙ දැනගත්ත විදිහට මෙහෙම සිද්ධියක් වෙලා තියෙන්නෙ. මේකාට ෆෝන් එක ගැන දාපු ඇඩ් මදි වෙලා. කට්ටියක්ම ඉන්න තැන ෆෝන් එක එලියට අදින්න තියෙනවා නම් කොච්චර ආඩම්බරයක්ද?

මේක කොහොමද කරන්නෙ කියලා තැවි තැවී ඉන්නකොට තමා තව ටික වෙලාවකින් එයාලට ස්ටාෆ් මීටින් එකක් තියෙනවා කියලා දැනුම් දීලා තියෙන්නෙ.

ඔන්න ඔය මීටින් එක වෙලාවෙ ෆෝන් එක එලියට අරගන්න හේතුවක් විදිහට තමා මට කෝල් කරන්න කිව්වෙ.

මුලදි මම කෝල් කරන්නෙ නෑ කියලා හිතුවත්, මොලේ වර්ධනය වෙන්න පරක්කු උනත් මූ මගෙ අයියනෙ කියලා මම කෝල් කරා.

මෙතන ඉඳන් තියෙන්නෙ මම අසා දැනගත් හා මවාගත් කරුණු අනුව වෙච්ච සිද්ධිය සැකෙවින්.

"අයිම් සෝ ලෝන්ලී බ්‍රෝකන් ඒන්ජල්...."

ෆෝන් එක මර හඬ දී කෑ ගසයි.

ඇඩ්ඩිං මහත් උජාරුවෙන් නළල රැළි කරගෙන සාක්කු කීපයක් අත පත ගා ෆෝන් එක එළියට ගනියි.

ෆෝන් එකේ ස්ක්‍රීන් එක දිහා මද වෙලාවක් බලාගෙන සිටියි.

"කම් ඇන්ඩ් සේව් මී බිෆෝ අයි ෆෝල් අ පාර්ට්..."

ආන්ස්වර් බට්න් එක ඔබා ෆෝන් එක කණට තබා ගනියි.

මේ අතර ඔහුගේ අනිත් අත ඉණට තබාගෙන ඇති අතර වහලය දෙස දෑස් යොමුකර ගෙන සිටියි. (ඇඩ්ඩිංගේ ටිපිකල් ෆෝන් ආන්ස්වරින් ස්ටයිල් එක.)

ඇඩ්ඩිං: හෙලෝව්..

මම: ඇයි ඕයි කෝල් කරන්න කිව්වෙ..

ඇඩ්ඩිං: ආ මිස්ට සිල්වා. කියන්න.

මම: පිස්සුද ඕයි. මොන සිල්වෙක්ද..

ඇඩ්ඩිං: ආ ඒ ඩොකියුමන්ට් එක මම රෙඩි කරලා තියෙන්නෙ..

මම: මොන ඩොකියුමන්ට් එකක්ද. තමුසෙට මොනාද පෑගුණේ...

ඇඩ්ඩිං: ආ.. ඉට්ස් ඕකේ මිස්ට සිල්වා.. අයි කැන් ඇරේන්ජ් දැට් ටූ..

මම: ඇඳ විට්ටම පැත්තෙන්ද තමුසෙ බැස්සෙ අද...

ඇඩ්ඩිං: සී දිස් ඊස් ද ප්‍රොබ්ලම් මිස්ට සිල්වා......

දෙබස මේ ආකාරයෙන් යන විට මීටින් එකේ අනෙක් පුද්ගලයන් ඇඩ්ඩිං දෙස කන්නට මෙන් බලා සිට ඇත. කාලෙකට පසු හොඳ ඇඩ් එකක් දැමීමේ ප්‍රීතියෙන් පිනා යමින් සිටින මොහොතක කොහෙද සිට ඇඩ්ඩිංගේ බොස් මහ හඬින් මෙසේ පැවසුවේය.

"මේ අයිසෙ ගීතික, තමුසෙගෙ කෝල් එක්කො මෙතනින් එලියට ගිහින් ගන්නවා. නැත්තං ඔය මගුල කට් කරලා දානවා."

මෙසේ පවසත්ම ඇඩ්ඩිං වහ වහා කෝල් එක කට් කර දැමුවද ඇඩ්ඩිංගේ රෙදි ගැලවීමට තරම් හොඳ තුරුම්පුවක් මට ෆෝන් එක හරහා අසා ගැනීමට අවස්ථාව ලැබුණි.

ඒ ටිකවත් අසා නොගත්තා නම් මේ මහා ඇඩ්ඩිං රාජයාව දුටු දුටු තැන අවඥාවට ලක් කර බඩ අල්ලාගෙන සිනාසීමට හැකි මාහැඟි අවස්ථාවක් ෆෝන් එකක් අස්සේ සැඟවී යන්නට හොඳටම ඉඩ තිබුණි.

කෙසේ වෙතත් යුතුකම් දන්නා නංගි කෙනෙක් වශයෙන් අපේ හත්මුතු නෑදෑ පරම්පරාවටම මම මේ පුවත වහ වහා ප්‍රචාරණය කර සිටියෙමි. ඇඩ්ඩිංගේ මෙවන් අවස්ථාවක් සොය සොයා සිටි අපට මෙය හතර මහා නිධානය පහළ වූවාටත් වඩා අගනේය.

මඩ ප්‍රචාරණය කෙතරම්ද යත්, කවුරුන් හෝ ඉන්නා තැනක ඇඩ්ඩිංට කෝල් එකක් ආවොත් එය උගේ අවසානයම වන්නේය.

ප.ලි.: වෙලාවට ඇඩ්ඩිං බ්ලොග් බලන්නේ නැත. බලන්නේ නම් මට ගොක්කොල සිහින අනිවාර්යය.