Pages

Sunday, January 29, 2012

අසීමිත ආදරයෙ උල්පත


කප්පරක් දුක හිත දරාගෙන
මහ මෙරක් බර හිස තබාගෙන
සප්ත මහ සාගරේ ගැඹුරට
කඳුළු බිඳු වැල් නෙත රඳාගෙන..

අනන්තය ඉම තෙක් පැතිර ගිය
සෙනෙහසින් හද ගැබ තෙමාගෙන
විඩාබර වූ මියෙන ලෝකය
සදා පණ දෙන ජීවනාලිය..

සදාකාලිකවම මෙලොව තුළ
අසීමිත ආදරයෙ උල්පත
ගොතා නිම කළ නොහැකි ගුණ කඳ
මවුනි, ඔබෙ පා වඳින්නෙමි මම..

මගේ ලොව ගණඳුර නසන්නට
පුරාසඳ වන සදා කල්හිම
ඔබෙ නමට සුපිපෙන කුසුම් ගෙන
බැතින් පා යුග වඳින්නෙමි මම..

Monday, January 23, 2012

කණපිට විලාසිතා


පහුගිය දවසක ගමේ යන්න කොටුවෙන් බස් එකට නැග්ගෙ සජිතුත් එක්කමයි. බස් එක පිටත් වෙන්න ටිකක් වෙලා තිබුණා. වාඩි වෙලා ඔහේ වල්පල් කියෝ කියෝ ඉන්න කොට තමයි දැක්කෙ සජිත්ගෙ ටී ෂර්ට් එකේ වෙනසක් තියෙනව නේද කියලා.

බලද්දි මෙන්න ටී ෂර්ට් එක කණපිට ඇඳගෙන ඇවිත්. කලබලේට දැකල නෑ. බස් එක පිටත් වෙන්න තව වෙලාව තිබ්බ නිසා ඉක්මනට වොෂ් රූම් එකකට ගිහින් හොඳපිට ඇඳගෙන ආවා. එයාටම තනියෙන් හිනා.

"හයියෝ ඒක තමා මම අද උදේ ට්‍රේන් එකේ එද්දි කෙල්ලො ටිකක් උවමනාවෙන් මා දිහා බැලුවෙ. ෂිහ් මාත් හොඳට හිනාවෙලා ෆිට් එකේ ආවා. නොදකින් මුං බලන්න ඇත්තෙ මේ යකා කණපිට ඇඳලා කියලා හිනා වෙවී වෙන්න ඇති.ඒ මදිවට හොඳට කර පිටුපස්සෙ ටැග් එකත් පේනවා. ලැජ්ජාවෙ පණ යනවා."

එයා ඔහොම කියද්දි මට මතක් උනේ එක පාරක් අපෙ තාත්තට වෙච්ච වැඩක්. අපේ තාත්තා සාමාන්‍යයෙන් අඳින්නෙ සාක්කුවක් තියෙන ටී ෂර්ට්.

එක දවසක් තාත්තා කලබලේට ටී ෂර්ට් එකක් ඇඳගෙන කඩේකට ගිහින් බඩු වගයක් ගන්න. කඩේට දීපු සල්ලි වල ඉතුරු සල්ලි සාක්කුවට දානව දානව දැමෙන්නෙ නැතිලු. තාත්තා බලලා මොකද මේ සාක්කුව නැත්තෙ කියලා. එතකොට තමා කල්පනා වෙලා තියෙන්නෙ කණපිටනෙ මේ ඇඳගෙන ඇවිත් තියෙන්නෙ කියලා. දණි පනි ගාලා කඩෙන් එළියට පැනලා තාත්තා ලැජ්ජාව බේර ගන්න.

ඇයි හත් දෙයියනේ ඔහොම වැඩක් මටත් උනානෙ. ඕ ලෙවල් වලට පන්ති යන කාලෙ වෙච්ච වැඩක්. එදා පන්තියට යන්න කොහොම හරි මට පරක්කුත් වෙලා තිබුණෙ. ඉක්මනට පාරට ගිහින් බස් එකටත් නැග්ගට පස්සෙයි දැක්කෙ ඇඳගෙන ආපු සාය කණපිටයි ඇඳගෙන ඇවිත් තියෙන්නෙ කියලා. ඉතින් ආයෙ යන්නයැ. ඒකෙ හොඳපිටයි කණපිටයි වැඩිය පාට වෙනසක් නෑ. ඒත් අර මැහුම් එහෙම හොඳට පේනවා. ඉඳගන්න සීට් හිස් තිබුණෙත් නෑ. වැඩිය කට්ටිය හිටගෙන හිටියෙත් නැති නිසා මාව හොඳට නෝට්.

මම ඔන්න ඔහෙ කමක් නෑ, කවුරුවත් දකින එකක් නෑ කියලා හිත හදාගන්න හදනකොටම "දුව, ඔයා සාය කණපිට ඇඳගෙන ඇවිත්" කියලා කිව්වෙ නැද්ද ඒ ළඟ වාඩිවෙලා හිටපු ඇන්ටි කෙනෙක්. හපොයි. මොනා කරන්නද. මම නිකං ඒ වෙලාවෙ දැක්කා වගේ "අයියෝ ඔවුමයි" කියලා අහක බලාගෙන ආවා මගෙ නෙමෙයි වගේ.

ඉස්සර කණපිට ඇඳුමක් ඇන්දොත් අපි කියන දෙයක් තමා, ඔන්න අලුත් ඇඳුමක් හම්බෙන්නයි යන්නෙ කියලා. කොයි තරම් කණපිට ඇඳලා චාටර් උනත් කවදාවත් ඒ කියමන නම් ඇත්ත උනේ නෑ.

ඉතින්, දැන් ඔය හිනා වෙන්නෙ කවදාවත් කණපිට ඇඳුමක් ඇඳන් ගියෙ නෑ වගේ නේද. ජීවිතේ එක පාරක් හරි විඳලා ඇති නේද එහෙම චාටර් වීම්. හා හා ලැජ්ජාව පසෙකලා ලියමු බලන්න එහෙම අත්දැකීම්.

Friday, January 20, 2012

මායාව - The Deception


ලංකා ඉතිහාසයේ එතරම් ප්‍රචලිත නොවූ, එනමුත් උත්කෘෂ්ටවත් මාතෘකාවක් වටා ගෙතුණු කුතුහලයෙන් පිරි කතා පුවතක් 'මායාව' නවකතාවෙන් පාඨකයා හමුවට ගෙන එයි. මෙය ආනන්ද ලියනගේ කතුවරයාගේ 'The Deception' නම් ඉංග්‍රීසි නවකතාවේ සිංහල පරිවර්තනයයි. සිංහලයට පරිවර්තනය කරනු ලැබ ඇත්තේ අනුල ද සිල්වා ලේඛිකාවයි.

බෞද්ධයන්ගේ මුදුන් මල්කඩ වූ දළදා මාලිගාවේ තැන්පත් කර ඇති ගෞතම බුදුන්ගේ දන්ත ධාතුව, ඇත්තම දන්ත ධාතුව නොවේ යැයි කිසිවෙකු හෝ පැවසුවොත් ඔබට කුමක් හැඟෙයිද? 'මායාව' ගෙතෙන්නේ එම පදනම මත සිටය.

ගෞතම බුදුන්ගේ සිට මෛත්‍රී බුදුන් දක්වා දිව යන මේ කතාවේ දන්ත ධාතුව මායාවක් සේ කතුවරයා දකියි. දළදා වහන්සේ එක් තැනක රැඳී නොසිටින බවත් තම ඍධි බලයෙන් එය ඒ ඒ තැන් වලට වඩින බවත් ජනප්‍රවාදයේ ඇති නොලියවුණු රහසකි. මේ රහස පසුපස හඹායන කතුවරයා මෙම නවකතාව ලියා ඇති රසවත් ආකාරයට මෙය සත්‍යක්මදෝයි යන සැකය පාඨකයාට නවකතාව පුරාවට දනවයි.

සීතාවක රාජධානියේ බිඳවැටීම ආරම්භ වූයේ පෘතුගීසි ආක්‍රමණයත් සමඟය. ඉවක් බවක් නැතිව බුදු දහම විනාශ කරමින් ගිය ඒ අවධියේ සංඝයා වහන්සේලා එකතු වී දළදා වහන්සේ ආරක්ෂා කළේ බුද්ධාගමේ පැවැත්මත්, දියුණුවත් මෙය වටා බැඳී ඇති බැවිණි. පහතින් දැක්වෙන්නේ නවකතාවෙන් උපුටා ගත් කොටසකි.

"දන්ත ධාතුව තමන් භාරයේ තිබූ භික්ෂූන් 1594 වර්ෂයේදී එය සතුරන්ගෙන් ආරක්ෂා කර ගැනීම සඳහා කිසියම් වැඩ පිළිවෙලක් යෙදූ බව දැනගනිත්වා.

දන්ත ධාතුව තම භාරයට ගත හැක්කේ සීතාවක රාජධානියේ ප්‍රභූ පවුල් හතරක් සාමූහිකව ක්‍රියා කළ කල්හි බවට කරුණු යෙදෙන පරිදි එම වැඩ පිළිවෙල යොදා ඇත. ඉර හරියටම අහසේ මුදුන් වන දිනක තැන්පත් කුටිය මතට පැමිණෙන යෝධ කුරුල්ලෙක් කුටිය දක්වනු ඇත. ගෞතම බුදුන් වහන්සේගේ අන්තිම ධාතු දැක්වීම සඳහා එම පවුල් හතරට අයත් හක්ගෙඩි එකට නාද විය යුතුය. මෛත්‍රී බුදු වන දවස දක්වා මෙය මෙසේම පවතී. බුදුන්ගේ දන්ත ධාතුව නියම ස්වභාවයට පත් වන්නේ එදාය.


මෙම සිදුවීම තවත් බුදු කෙනෙකු පහළ වූ බවට සාක්ෂියක් වෙයි."

පුරාවිද්‍යා විෂය පථයට දැඩි ලෙස ඇලුම් කරන අමල් වෙත්තසිංහ නම් වූ අයෙක් මෙම පුරාවෘතයට අනුව යමින් අදාළ ප්‍රභූ පවුල් හතර සතු හක්ගෙඩි හතර සොයාගෙන, අදාළ පුස්කොළ පොත් කියවා කෙසේ හෝ සත්‍ය දළදා වහන්සේ සොයාගන්නා අපූර්ව කථාව මෙම නවකතාවේ මුල සිට අග දක්වා එක සීරුවට කුතුහලය දනවන ආකාරයට දක්වා ඇත. එපමණක් නොව යන්තමින් අසා තිබූ අතීත සිද්ධි කතුවරයා ඉතා තියුණු අන්දමට විස්තර කර ඇති අයුරු නම් විස්මයජනකය.

'මායාව' මා කාලෙකින් කියවූ වෙනස්ම ආකාරයේ නවකතාවකි. 'මායාව' ඔබව මායාවකට ඇද නොදමා අපූරු තෘප්තියකින් හදවත පුරවන බව නම් මට සහතික කොට කිව හැක.

Thursday, January 12, 2012

උඹ නේද හොරා..


"දෙයියනේ කෝ..."

ඉහලට ගත් හුස්ම පහළට හෙලා ගත නොහැකිව මුදල් පසුම්බිය කණපිට ගසමින් මා උදේ පසුම්බියට දැමූ රුපියක් දෙදහස සොයන්නට විණි. මාසයේ අග හෙයින්ද, මාසයේ මුල සිටම සහභාගි වන්නට සිදුවූ මගුල් ගෙවල් හා වෙනත් වියදම් නිසාද අත ඉතුරු වූ අවසාන රුපියල් දෙදහසත් පසුම්බියෙන් අතුරුදන් වී තිබිණ.

උදෑසන ටෙලර් මැෂිමෙන් ගත් රුපියල් දෙදාහ පසුම්බියට දැමූ වග හොඳටෝම මතකය. ගිණුම හූරා ලබා ගත් අවසාන මුදල හෙයිනුත්, මාසය අවසන් වීමට තව සතියක් පමණ ඇති හෙයිනුත් මේ රුපියල් දෙදහස මට විසිදහසකට වඩා වටින්නේය. එහෙත් අවාසනාවට මා අත සතු වී තිබූ අවසාන මුදලද අතුරුදන්ව ඇත.

"හිඟන්නගෙ පාත්තරේටමයි හෙනහුරත් පාත් වෙන්නෙ."

හිතට දැණුනු අසරණකම දෑස කඳුළින් තෙත් කිරීමට සමත් විය.

"සල්ලි පර්ස් එකේ දා ගත්තට පස්සෙ කෙලින්ම ආවෙ ඔෆිස් එකට. ඇවිත් බෑග් එක මේසෙ උඩින් තියලා මම පැය ගාණක් මීටින් එකේ හිටියෙ. එතකොට ඒ වෙලාවෙ කවුරු හරි පර්ස් එකෙන් සල්ලි ගත්තද?"

හිතට එන සිතුවිලි වල කෙළවරක් නොමැත.

අත් බෑගයේ සාක්කු සියල්ලම පිරික්සා බැලුවේ අමතක වීමකින් හෝ ඒවාට දමා ඇත්දැයි සැකයෙනි. බෑගයේ සියළු භාණ්ඩ මේසය මත වපුරා පිරික්සද්දී මා ළඟට ආවේ කාර්යාලයේ පිරිසිදු කටයුතු කරන සුමනාය.

"ඇයි මිස් මොනා හරි නැති වෙලාද? කලබලෙන් වගේ හොයන නිසා ඇහුවෙ."

කවදත් නිවුණු ගැහැණියක් වූ සුමනාගේ කටහඬේ සැඟවුණු බියක් මට දැනුනේ ඇයි? උත්තරයක් දෙන්නට මදක් ප්‍රමාද වූ මම කිසිවක් නැතැයි හිස දෙපසට වැනීමි. ඈ මා අසලින් ඉවත්ව ගියත් මගේ හිත විපිලිසරව පැවතිණි.

"කවදාවත් මගෙ ළඟට ඇවිත් කතා කරන්නැති ගෑණි අද මම මොකද කරන්නෙ කියල බලන්නම තමා ඔය ආවෙ. වෙන මොකද්ද හිතේ හොරේනෙ."

"ඔය ගෑණිට මම කොච්චර උදව් කරල තියෙනවද. ළමයට අසනීපයි කියලා එක පාරක් මගෙන් රුපියල් තුන්සීයකුත් ඉල්ල ගත්තා. කොච්චර පරක්කු වෙලාද ආපහු දුන්නෙ. ඒත් මම වචනයක්වත් කිව්වද. එයාට වටිනවද මගෙන්ම සල්ලි හොරකම් කරන්න."

හිතේ කෝපය නිසා මා වෙව්ලයි. ඒත් සැකයක් තිබුණද මට එය ඔප්පු කරගත නොහැකිය.

සිතුවිලි වල කිමිදෙමින් සිටි හෙයින් කාර්යාලයේ පියන් වැඩය කරන විමලදාස මාගේ මේසය ළඟට එන තෙක්ම නොදැක්කෙමි. සුපුරුදු ලෙස මා සිනහවෙන්නට සුදානම් වෙද්දීම නොසිතූ ලෙස ඔහු අහක බලාගෙන වහ වහා මා පියමං කර ගියේය.

"මේ මිනිහට මොකද වෙලා තියෙන්නෙ. මිනිහා මට මූණ දෙන්නෙ නැත්තෙ එකත් එකටම විමලදාස තමා සල්ලි ගන්න ඇත්තෙ. මිනිහට මට මූණ දෙන්න ලැජ්ජ ඇති. අසමජ්ජාතී මිනිස්සු."

සුමනා නොව මුදල් සොරකම් කරන්නට ඇත්තේ විමලදාසම බව යටි සිත තර්ක කරයි. වෙනදාට ෆයිල් ගොන්නක් රැගෙන එහෙ මෙහෙ යන අතර මා දකින විට "කොහොමද මිසී" යැයි හිස නවා සිනාසෙන මොහු අද හොර බැල්මෙන් මා දෙස බලමින් මා මග හරිමින් වැඩ කරන්නේ අනිවාර්යයෙන්ම මුදල් සොරා මොහුම යැයි මගේ සිතට ඒත්තු ගන්වමිනි.

"හොර විමලදාසයා. ඕකා සල්ලි හොරකම් කරලා අහුවෙයි කියලා බයේ ඉන්නෙ. ඉන්න විදිහෙන්ම තේරෙනවා ඒක."

මගේ සිතට නිවනක් නැත.

එක වරම කාර්යාලය තුළට පිවිසුණ පිරිසක් නිසා මගේ දැහැන බිඳිණ.

ඒ සතියකට වතාවත් කාර්යාලයේ තබා ඇති ජල පෙරණ වලට අලුත් ජල බඳුන් තමා හිස් ජල බඳුන් රැගෙන යාමට එන ආයතනයේ පිරිසකි. මොවුන් කාර්යාලයේ හිස් ජල බඳුන් රැගෙන යන්නේ දැන් නම්, කලින් පැමිණ අලුත් ජල බඳුන් තබා යන්නට සැක නැත.

වෙනදා පැමිණෙන සුපුරුදු මුහුණු වලට අමතරව දැක නොමැති මුහුණක් මා සිත තිගැස්සීය. මගේ මේසය පසු කර යන ගමන් ඔහු මගේ අත් බෑගය දෙස බැලුවේ ඇයි?


"වෙන කවුරුවත් නෙමෙයි මූ තමා හොරා. ඔෆිස් එකේ කවුරුත් මීටින් එකට ගිය වෙලාවෙ මූ තමා මගෙ සල්ලි ගන්න ඇත්තෙ. නැත්තන් මගෙ බෑග් එක දිහා බැලුවෙ මොකද"

සිත නැවතත් නොසන්සුන්ව ඇත. ඒ පුද්ගලයා වහ වහා කාර්යාලයෙන් පිටවීමට උත්සාහ දරන්නේ මුදල් සොරා ඔහුම වන්නට ඇති නිසාවෙනි. මිනිසුන් ගැන මගේ සිතේ ඇති වූ කළකිරීම උච්චතම අවස්ථාවට පැමිණ ඇත.

"මේ ගැන කා එක්ක හරි කතා කරන්න ඕනෙ."

හිතට එකවර නැගි අදහස අනුව එහා මේසයේ ජයන්ති සමඟ කතා කරන්නට මට සිතක් පහළ විය. ඒ සමඟම වෙනදා නැති අමුත්තක් අද තිබෙනවා නේදැයි මසිතට තදින් දැණිනි.

"වෙනදට තොරතෝංචියක් නැතුව කියවන ජයන්ති මොකද අද සද්ද නැත්තෙ. එයා අද මීටින් එකට ආවෙත් නෑ."

සිත හරහා එකවර විදුලි කෙටීමක් සිදු විය.

"දෙයියනේ ජයන්තිද සල්ලි ගත්තෙ. මම කවදාවත් හිතුවෙ නෑ එයා ඔහොම කෙනෙක් කියලා."

ජයන්ති පෙර දිනයක මා සමඟ පැවසූ සිද්ධි දාමයන් සිතුවම් පටයක් මෙන් මා ඉදිරියේ දිග හැරෙන්නට විය.

"ගෙදර හරියට ප්‍රශ්න. වතුර බිල්, ටෙලිෆෝන් බිල් එකතු වෙලා. මහත්තයා බොන එකමයි කරන්නෙ. ගෙදරට සත පහක් දෙන්නෙ නෑ."

සිතේ ඇති වූ කළකිරීම දෙගුණ තෙගුණ වන්නට විය.

"ෂිහ්. ජයන්ති මගෙන් හොරකම් කරන්නෙ නැතුව සල්ලි ඉල්ලුවා නම් මම කවදාවත් නොදී ඉන්නවද. මම එයාගෙන් කොහොමද මේක අහන්නෙ. මටම ලැජ්ජයි."

ඇගේ අසරණකම මට නොදැනුනා නොවේ. ඒත් මුදල් සොරකම් නොකර ඈ අතමාරුවට මුදල් ඉල්ලුවා නම් නැවත නොගන්නටම මම ඈට මුදල් දෙන්නෙමි.

සිත තුළ රජ කළ බලාපොරොත්තු කඩ වීම සහ කළකිරීම නිසා එදින පුරාවට මා අතින් රාජකාරිමය කිසිදු වැඩක් සිදු නොවිණි. කිසිවෙකු සමඟ කතා කරන්නටද සිතක් නොතිබිණි. කොටින්ම දකින දකින පුද්ගලයාගෙන් මා දුටුවේ මගේ රුපියල් දෙදහස සොරා ගත් සොරාගේ මුහුණය. උදේ සිට තිබූ හෝන්දුමාන්දු භාවය මා විඩාවට පත් කරවීය.

නිවසට පැමිණි විගස ඇඟපත සෝදාගැනීමට මා උනන්දු වූයේ එබැවිණි.

එදින හැඳගෙන ගිය ඇඳුම් දියේ දමා ඇඳුම් වල සබන් ගාන්නට පටන් ගත්තා පමණි. කලිසම් සාක්කුවේ ගුලියක් මෙන් හසු වූයේ කුමක්දැයි මා විපරම් කළෙමි.

සාක්කුවට අත දමා දියෙන් පෙඟුණු ඒ ගුලිය එළියට ගනිද්දී සිතේ ඇති වූ හිස් හැඟීම වදනින් විස්තර කළ නොහැක.

උදෑසන ටෙලර් යන්ත්‍රයෙන් ගත් රුපියල් දෙදහස ජලයෙන් පෙඟී ගුලියක් වී මගේ අල්ල උඩ සිට මදෙස බලා සිටියි.

මිනිසුන් ගැන හිත තුළ තෙරපෙමින් තිබූ කළකිරීම වෙනුවට මට මා ගැනම මගේ නොසැලකිලිමත් හිත ගැනම මහත් වූ කළකිරීමක් දැනෙන්නට විය.


දෑස කඳුළින් තෙත් වූයේ සුමනා, විමලදාස, නාඳුනන කම්කරුවා හෝ ජයන්ති නිසා දැයි මා නොදනිමි. එහෙත් හිතේ කොණක වත් නැතිවී තිබී හම්බ වූ රුපියල් දෙදහස ගැන නම් ප්‍රීතියක් නොඉපදුණු වග නම් සහතිකය.

Wednesday, January 11, 2012

ක්‍රස්ටේෂියාවෙකුගේ ප්‍රේමය


පරම්පරා ප්‍රත්‍යාවර්ථනයක
නැවතුණ
හයිඩ්‍රාවෙකුගෙ හිත හදන්න
ක්‍රස්ටේෂියාවෙකුට කවදාවත්
පුළුවන් වෙන එකක් නෑ..
අපි නොදන්නවයැ
ඇඩම්සියයි
තාපස කකුළුවයි ගැන..

මේකත් ඒ ලෙවල් කාලෙ පාඩම් කරනකොට ලියපු කවියක්. පුලුවන් විදිහට තේරුමත් දාන්නම්. නැත්තන් මඤ්ඤමේ උපරිමේ නේ..


හයිඩ්‍රාවන් අයත් වෙන්නෙත් මුහුදු මල්, බුහුබාවන්, ජෙලි ෆිෂ්ලා අයත් වෙන සිලින්ටරේටා සත්ව කොට්ඨාශයට. හයිඩ්‍රාවන් සිය ජීවිත කාලය තුළම පරම්පරා ප්‍රත්‍යාවර්ථනයට ලක් වෙනවා. ඒ කියන්නේ මොවුන්ගේ අංකුරයකින් නැවත් හයිඩ්‍රාවෙක් ඇති වෙනවා. නැවත ඒ හයිඩ්‍රාගේ අංකුරයකින් තවත් හයිඩ්‍රාවෙක් ඇති වෙනවා. මේක චක්‍රයක්. මේ පරම්පරා ප්‍රත්‍යාවර්ථනයේ හිරවෙච්ච හයිඩ්‍රාවෙක්ට ප්‍රේමයක් ගැන හිතන්න නිදහසක් තියෙනවද.

ඇඩම්සියා කියන්නෙත් හයිඩ්‍රා වගේ මුහුදු මලක්. මලක් වගේම තමා ඒත් පණ තියෙනවා. උන්ගේ දහස් ගාණක් තියෙන කෙඳි වගේ අඬු අතරට පීනගෙන එන පුංචි මාළු හා කුඩා ප්‍රාණීන් තමා මුන්ගෙ ආහාරය වෙන්නෙ. උන්ට කෑම ළඟට එනකල්ම ඉන්න වෙනවා පීනන්න බැරි නිසා.

ක්‍රස්ටේෂියාවන් කියන්නෙ ඉස්සො, කකුළුවො, පොකිරිස්සො අයත් වෙන සත්ව කොට්ඨාශය. තාපස කකුළුවා කියන්නෙ මේ වගේ ක්‍රස්ටේෂියාවෙක්ට.

මුගේ තියෙන විශේෂත්වය තමයි උගේ පිටේ තියෙන කටුව උඩ අර ඇඩම්සියාව තියාගෙන ඉන්න එක. ඒකෙන් උන් දෙන්නටම ප්‍රයෝජනයක් තියෙනවා. ඇඩම්සියාට ඉන්න තැනක් ලැබෙනවා. ඇඩම්සියා නිසා එතෙන්ට ඇදිලා එන කුඩා මාළුන්ව තාපස කකුළුවාට ආහාරයට ගන්න පුලුවන් වෙනවා.

දෙන්නට දෙන්න සහයෝගයෙන් ජීවත් වෙනවා තමා. ඒත් අලිංගික ප්‍රජනනයෙන් තමන්ගෙ වර්ගයා බෝ කරන ඇඩම්සියාගෙ හිතේ ප්‍රේමයක් ඇති කරවන්න කවදාවත් ක්‍රස්ටේෂියාවෙක්ට පුළුවන් වෙයිද?

Sunday, January 8, 2012

අනේ කොල්ලනේ උඹලගෙ ලෝකය


වැඩ ඇරිලා පාරට බහිද්දිත් යන්තම් වැහි පොද දෙක තුනක් වැටි වැටි තිබ්බෙ. වැස්ස වැඩි කරන එකක් නෑ කියල හිතුවත් ටික දුරක් ඇවිදන් යද්දි ඇඟට දැනෙන ගානට වැස්සක් පටන් ගත්තා.

පුංචි කාලෙ ඉඳන්ම මම වැස්සෙ තෙමෙන්න ආස නෑ. මම අවුව වැස්ස අඳුරන්නෙ නැති පොෂ් කෙල්ලෙක් නෙමෙයි. ගමේ ඉපදිලා ගමේම හැදුණු වැඩුණු කෙනෙක් උනත් වැස්සෙ තෙත බරියන් වෙන එක මගෙ හිතට ගෙනාවෙ හැමදාම කියාගන්න බැරි අපුල හැඟීමක්.

ඉතින් මම ඉක්මනට කුඩේ ඉහල ගත්තෙ තව ටිකක් මේ විදිහට ගියොත් හොඳටම තෙමෙන්න වෙන නිසා.

ඒ වෙලාවට පාරෙ හුඟක් අය යනවා. මේ වෙලාවට පාර ජනාකීර්ණ වෙන එක අරුමයක් නෙමෙයි. ඒත් මේ වැස්ස අස්සෙ වෙනද නොපෙනිච්ච විශේෂයක් මම පහුවෙන මිනිස්සු අතරෙ දැක්කා.

මේ තරම් වහිද්දිත් ගැහැණු අය විතරයි කුඩ ඉහළගෙන යන්නෙ. මට මූණට හම්බවෙන කොල්ලොත් මාව පහුකරගෙන යන කොල්ලොත් වැස්ස වැටෙනවා කියලා හැඟීමක් වත් නැතුව ඔහේ යනවා. මෙච්චර වහිද්දිත් මේ එක කොල්ලෙක්ටවත් තෙමෙනවා කියලා දැනෙන්නෙ නැද්ද ඇත්තට.


මම දන්න හුඟක් පිරිමි ගෙදරින් එලියට බහිද්දි කුඩයක් අරන් යන්න වෙනවා කියන්නෙ ලෝකෙ තියෙන ලොකුම ලැජ්ජාව විදිහට සලකන්නෙ. වදෙන් පොරෙන් හරි කුඩයක් ඇඟේ ගැහුවොත් යන තැන ඒක දාලා එනවා. ඊට පස්සෙ ඔහේ තෙමි තෙමි පාරෙ යනවා. මොර සූරන වැස්සක් වැස්සොත් විතරක් වැස්ස අඩු වෙනකල් හෙවණකට වෙලා ඉන්නවා. ඒත් යන ගමනට ඇඳුම තෙත බරියන් වෙන එක අවුලක් නැත්තන් අර නා කපන වැස්සෙ උනත් ඔහේ ඇවිදගෙන යනවා. මම බොරුද කියන්නෙ.

අනේ කොල්ලනේ, උඹලගෙ ලෝකෙ කොච්චර සැහැල්ලුද..

Monday, January 2, 2012

නත්තල් කේක් කන්න නත්තල් එනකල්ම ඉන්න ඕනෙද


අලුත් අවුරුද්දෙ මගෙ පලවෙනි පෝස්ට් එක. අලුත් අවුරුද්ද උනත් පරණ පොරොන්දුවක් ඉටු කරන්නයි යන්නෙ. නත්තල් පහු උනාට කමක් නෑ. නත්තල් එනකල්ම ඉන්න ඕනෙ නෑනෙ නත්තල් කේක් කන්න. කෝ ඔය දියවැඩියාකාරයො ටික පැත්තකට උනා නම්.

ඉස්සෙල්ලාම අවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය බලමු.

1. බටර් 250gයි.

2. සීනි කුඩු 400gයි. Soft Sugar කියලා කියන්නෙ ඕවට තමා. ඒවා හොයාගන්න බැරි උනොත් සීනි ග්‍රයින්ඩරෙන් කුඩු කරගෙන ගත්තත් කමක් නෑ.

3. බිත්තර 4යි.

4. රුලං 200gයි.

5. රට ඉඳි 250gයි.

6. බ්ලැක් කරන්ට්ස් 50gයි.

7. වියලි මිදි 150gයි.

8. කජු 150gයි.

9. ඉඟුරු දෝසි 125gයි.

10. පුහුල් දෝසි 400gයි.

11. චව් චව් 250gයි.

12. කැන්ඩිට් පීල්ස් 125gයි.

13. මික්ස් පීල් 50gයි.

14. සිට්රස් පීල් 50gයි.

15. චෙරි 200gයි.
මේවා නම් ඔය කේක් බඩු විකුණන කඩවල් වලින් නැත්තන් සුපර් මාකට් වලින් ගන්න පුලුවන්.

16. ගෝල්ඩන් සිරප් ම්ලි ලීටර් 100යි.

17. ජෑම් මේස හැඳි හතරක් පහක් විතර.

18. බේකිං පවුඩර් තේ හැඳි 1/2යි.

19. වැනිලා ආමන්ඩ් එසෙන්ස් ටිකක්

20. මී පැණි මිලි ලීටර් 100යි.

21. තව බ්‍රැන්ඩි හරි අරක්කු හරි මිලි ලීටර් 100කුත් ඕනෙ.

ඔය අපේ (අ)මද්‍යප මහත්තුරු ටිකට කොරන්න තියෙන්නෙ ඔය බඩු ටික නෝනලට ගෙනත් දීලා ඉතුරු වෙන බ්‍රැන්ඩි කොටෙත් එක්ක පැත්තකට වෙලා ඉන්න එක තමා.

ඉස්සෙලාම පළතුරු ටික සිහින් කැබලි වලට කපාගන්න. ඔන්න පින්තූර ටික.






ඒකට එසෙන්ස් වර්ග, ගෝල්ඩන් සිරප්, මී පැණි, ජෑම් එකතු කරන්න.

අවසානයට බ්‍රැන්ඩි ටිකත් එකතු කර ගන්න.



දැන් හොඳින් මිග්‍ර කරගන්න.

ඔය මිශ්‍රණය පේන්නෙ මෙහෙමයි.



මේක භාජනයකට දාලා ලන්ච් ෂීට් එකකින් වහලා දවස් තුනක් තියන්න. හැබැයි කූඹින්ගෙන් බේරගන්න එක ඔයාලගෙ වැඩක්. කූඹි හිටු කියලා දුවගෙන එන්නෙ.

දවස් තුනක් ගියාට පස්සෙ කරන්න තියෙන්න ටික මේ.

ඉස්සෙල්ලාම රුලං ටික කබලෙ බැද ගෙන නිවෙන්න තියන්න.

බටර් එක්ක සීනි මිශ්‍ර කරලා හොඳින් ගසා ගන්න. ඒකට බිත්තර කහ මද එක්කරමින් ගසන්න. මේකටම රුලං ටිකත් දාගන්න. මේකට අර පළතුරු මිශ්‍රණය එකතු කරගන්න. බේකිං පවුඩර් ටිකත් දාන්න. අන්තිමට බිත්තර සුදු මදය ටික ටික එකතු කරගන්න.

කේක් මිශ්‍රණය හදලා ඉවරයි. දැන් තැටි වලට දාලා පෝරණුවක පුලුස්සා ගන්න.



මේ තියෙන්නෙ අන්තිම ප්‍රතිපලය. වෙඩින් කේක් රසම තමා එන්නෙ.



පෝරණුවෙ ෆැරන්හයිට් 175ක උෂ්ණත්වයක විනාඩි 45ක් කේක් එක පුලුස්සා ගන්න.

ඉතින් වෙලාවක හදලා බලන්න. ටිකක් මහන්සි වෙන්න නම් වෙනවා. ඒත් ඒ මහන්සිය අපතෙ යන්නෙ නම් නෑ.

ප.ලි. වයින් එක නම් කියලා වැඩක් නැත. බඩජාරී කමට ඉඩ නොදී වයින් රස විඳින හැටි උගත්තෙමි.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...